قلاویز

قلاویز3*48

قلاویز 3*48 چپ

قلاویز و حدیده

قلاویز و حدیده چیست؟
قلاویز و حدیده ابزاری برای تراش دنده‌های پیچ بر روی موادی مانند فلز، چوب و پلاستیک هستند.

قلاویز برای دنده کردن داخل استوانه‌ها مهره بکار می‌رود در حالیکه حدیده سطوح بیرونی استوانه را دنده می‌کند. فرایند تراشیدن با قلاویز، را قلاویزکاری و فرایند تراشیدن دنده‌های پیچ با حدیده را رزوه‌تراشی یا پیچ‌تراشی می‌گویند.

به هنگام رزوه‌تراشی و قلاویزکاری باید نکات زیر را بکار بست:

۱- در هر دور که ابزار به‌طرف راست می‌چرخد نیم دور آن را بطرف چپ بگردانید تا براده‌های جدا شده از بین لبه‌های برنده آزاد گردد.
۲- اعمال نیروی زیاد باعث شکستن ابزار، خراب شدن قطعه کار و ناصاف شدن دنده‌ها می‌شود.
۳- در موقع دنده کردن قطعات فولادی بهتر است روغن به ابزار بزنند.
۴- برای دنده کردن قطعات آلومینیمی زدن نفت بهتر است.
۵- برای دنده کردن برنج یا چدن هیچگونه روغن بکار نبرید. فقط در ابعاد کوچک
دوستان سلام3
قلاویززنی دستی تقریبا در دنیا منسوخ شده است. علت هم سرعت و راندمان پائین و عدم صرفه اقتصادی ست. قلاویززنی دستی از نظر کارشناسان ماشین ابزار مانند اره کاری دستی ست، درحالیکه دستگاه قلاویززنی اتوماتیک راندمان و اطمینان از کیفیت را بالا میبرد.
موضوع اصلی در استانداردسازی فرآیندها و تضمین کیفیت، اتوماسیون است. دستگاه قلاویززنی اتوماتیک سه مرحله ی دستی را به یک مرحله کاهش میدهد.
در یک تحقیق میدانی مشخص شد بیش از 50 قلاویزهای اشتباه توسط پرسنل مخفی میشوند و بعد روی کار مشکل ساز خواهند شد. این معضل با قلاویزکاری اتوماتیک رفع میگردد.
قلاويز زني اتوماتيك دو نوع است. پنوماتيك بادي و الكترونيك برقي
.
- در مكانهايي كه دسترسي به هواي فشرده وكمپرسور باد آسان است قلاويزكاري بادي توصيه ميشود. چون ارزانتر و سريعتر بوده و استهلاك كمتري دارد.
.
- در صنايعي كه دسترسي به هواي فشرده مشكل است، از قلاويزرن هاي برقي استفاده ميگردد.

قلاویز کاری

پیچ‏کردن از روشهای موقتی اتصال قطعات به یکدیگر است. برای رزوه‏کردن پیچ معمولا”از ماشین‏تراش استفاده می‏کنند. اما در کارگاه می‏توان این عمل را با استفاده از قلاویز و حدیده انجام‏ داد.
قلاویز ابزاری است که رزوه داخلی ایجاد می‏کند. قلاویز را از فولاد تندبر می‏سازند. قلاویز تنه‏ای دارد که ته آن چهار‏گوش است و دسته‏قلاویز آن را می‏گیرد. تنه قلاویز از بخش رزوه‏تراش آن باریکتر است. قلاویز چهار ردیف رزوه یا دندانه برنده دارد، که برای ایجاد رزوه‏ای به شکل خاص، تراشیده شده‏اند. این دندانه‏ها عمل رزوه‏تراشی را انجام می‏دهند. شیارهای بین لبه‏های برنده را خیاره می‏نامند. خیاره‏ها به براده تراشیده شده راه می‏دهند که از سوراخ بیرون بیاید.
روغن تراشکاری آب صابون نیز از همین راه به قطعه‏کار می‏رسد. هر دست قلاویز از سه قلاویز تشکیل می‏شود در اولین قلاویز تقریبا”۲/۳ طول قسمت رزوه‏تراش، شکل مخروطی دارد. این قلاویز را پیشرو می‏نامند. در قلاویز دوم ۱/۳ طول قسمت رزوه‏تراش، مخروطی است و آن را وسط‏رو می‏نامند. این قلاویز پس از قلاویز اول به‏ کار می‏رود. قلاویز سوم که پسرو نام دارد، صاف است اما پخ کوچکی دارد تا بتواند درست وارد سوراخ شود، این قلاویز را پس از قلاویز وسط‏رو، برای رزوه‏کردن سوراخهای‏کور به کارمی‏برند.
قلاویز‏کاری:
تراشیدن رزوه‏های داخلی با دست را قلاویزکاری می‏نامند. این عمل به ترتیب زیر انجام می‏شود.

۱٫‏ با مته سوراخی ایجاد کنید که قطر آن با قطر مغزه قلاویز برابر باشد.

۲٫ قطعه‏کار را محکم به گیره ببندید.

۳٫ اولین قلاویز را در دسته‏قلاویز جا بزنید.

۴٫ قلاویز را در امتداد قائم وارد سوراخ کنید و آن را در جهت حرکت عقربه‏های ساعت بچرخانید تا رزوه‏تراشی شروع شود.
5. قلاویز را در حدود ۱/۴ دور در خلاف جهت حرکت عقربه‏هایساعت بچرخانید تا سوفاله‏ها خرد شود.

۶٫ از طریق خیاره‏ها آب صابون وارد سوراخ کنید تا رزوه‏تراشی آسانتر شود و براده‏هاشسته شوند.

۷٫ عمل ۵ را تکرار کنید تا وقتی تمام طول دندانه‏دار قلاویز از سود اگر سوراخ راه به در است.

۸٫ این عملیات را با استفاده از قلاویزهای وسط‏رو و پسرو تکرار کنید.