الاستومر ،بسپاری است که قابلیت ارتجاعی زیادی داشته و میتوام آن را ترکم ناپذیر فرض کرد .نام الاستومر از دو قسمت (الاستو) برگرفته از لاستیک به معنای ارتجاعی و (مر) برگرفته از پلیمر تشکیل شده است.هرچند قدمت تاریخی صنایع لاستیک دقیقا مشخص نیست ،اما اعتقاد بر این است که بومیان آمریکای مرکزی ،از برخی درختان ،شیرابه هایی استخراج میکردند که بعد ها نام (لاتکس) را به خود گرفت که اولین مواد لاستیکی را تشکیل میدادند.مشکل اساسی این لاستیک ،سفت شدن در زمستان و چسبیده بودن در تابستان بود.تا اینکه در سال 1839 چارلز گودیر متوجه شد که در اثر مخلوط کردن لاتمس طبیعی با گوگرد و حرارت دادن آن ، ماده ای قابل ذوب و قابل شکل دادن ایجاد میشود که مشکلات قبلی آن بر طرف شده و کاملا مقاوم و مستحکم است و میتوان از آن ،محصولات مختلفی از قبیل لاستیک های توپر ،پوتین ،چرخ ارابه ،توپ و ... تهیه کرد.این پدیده ولکانیزاسیون و لاستیک حاصله را کائوچوی ولکانیزه نامیدند.
بعد ها خواص مکانیکی لاستیک ها با استفاده از دوده صنعتی (کربن بلک ) به عنوان یک ماده پر کننده و افزودنی استحکام دهنده ،بهبود یافت و در نتیجه ،لاستیک های بادی و تیوپ تهیه شد.بعد از آن لاستیک های سنتزی مانند کوپلیمر های استایرن و بوتادی ان تهیه و به بازار عرضه گردید. تولید انواع لاستیک مصنوعی،انقلابی در صنایع دیگر ایجاد نمود.

کاربرد لاستیک ها
مهمترین کاربر لاستیک های سنتزی ،در ساخت انواع تایر اتومبیل سواری ، کامیون و هواپیما ،ساخت کفش ،تسمه و نوارهای نقاله ،مصنوعات ابر شکل،روکش کابل و سیم ،لوله ها و وسائل لاستیکی است.همچنین از این ماده ارزشمند در صنایع پالایش ،شمیایی،رنگسازی،چرم مصنوعی،پوشش نخ و پارچه ، نوارهای لاستیکی ،پوشش مخارن و لوله ها ، لاستیک های ضربه گیر و صداگیر ، ساخت قطعات مکانیکی ، واشر ها و... استفاده میگردد.